ما امام زمان را می خواهیم. پس شیطان هر کاری می کند که یا ما غافل شویم از امام زمان یا دینمان را از دست بدهیم.چون شیطان توسط امام زمان کشته خواهد شد.در جریان آفرینش انسان ، تمامی ملائک به انسان احترام ورزیدند و او را عالی قدر دانستند ، اما شیطان حاضر نشد و راه نژاد پرستی را در پیش گرفت ، او سوگند خورد که اثبات کند که انسان لیاقت بزرگی و اشرف مخلوقات را ندارد. شیطان توسط خدا لعن شد ، او انسان را فریب داد و باعث شد انسان بر روی زمین بیاید تا فرصت یابد تا خود را به خدا اثبات کند. چون او از خدا طلب بخشش کرد. خدا انسان را بخشید و به او فرصت داد. انسان باید به خدا اثبات کند که تنها خداست که توانایی حکومت بر جهان را دارد ، چون او خالق اوست. خداوند توسط شخصی به نام منجی انسان ها را نجات خواهد داد. حضرت موسی منجی قوم بنی اسرائیل بود و در حال بردن آنها به زمین موعود بود ، منجی آخر الزمان و آخرین منجی خدا حضرت ولی عصر (عج) است که به ما مسلمانان و هر کس که به دین اسلام وارد شود تعلق دارد. ( ظهور امام زمان و حضرت عیسی )
قسم به زمان که انسان در خسران و زیان به سر می برد مگر
کسانی که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند و به حق و صبر سفارش کردند
در قسمت قبلی مقاله بررسی کردیم که اقوام گذشته که حکومت ولی معصوم را از خدا طلب کردند. از چه آزمون هایی عبور کردند و سنت خداوند را بیان کردیم. بیان کردیم که سنت خداوند این است که آن قوم باید آزمون اقتصادی – افراد مستجاب الدعوه – جهاد – حکمیت را پشت سر گذارند.
آزمون اقتصادی : بدین معناست که اگر جامعه اسلامی درگیر مسائل اقتصادی از طرف دشمنان شد و تحت فشار بود. مسلمانان خواسته های نفسانی و طمع ورزانه خود را سر کوب کنند و تحمل داشته باشند.
آزمون افراد مستجاب الدعوه : اگر شخصی در میان مسلمانان برخواست و حرفی بر خلاف حرف ولی معصوم زد. به آن حرف توجه نکنند که گفتیم قوم بنی اسرائیل این آزمون را با موفقیت پشت سر نگذاشت.
آزمون جهاد : اگر ولی معصوم دستور به جهاد داد . بدون بهانه به جهاد در راه خدا بروند.
آزمون حکمیت : اگر ولی معصوم حرف و توصیه ای کردند ، به آن عمل شود.
پیش زمینه :
پس از شهادت امام حسین ( ع ) ، سلیمان بن صرد خزاعی توبه کرد که چرا برای کمک به امام حسین به کربلا نرفت ، او از امام سجاد درخواست کرد که او و یارانش را رهبری کند تا حکومت اسلامی تشکیل دهد ، اما امام سجاد نپذیرفتند. او و یارانش از سال ۶۱ هـ ق، بطور مخفیانه و سال ۶۴ هـ ق، بعد از مرگ یزید آشکارا مردم را به خونخواهی حسین دعوت میکردند و در سال ۶۵ هجری قمری، سلمیان با هم پیمانانش قیام کرده و با شعار «یالثارات الحسین» مردم را به انتقام، فرا خواندند، آنها تصمیم داشتند که ابتدا حکومت را تشکیل دهند و سپس از امام بخواهند که بر آنها حکومت کند. آنها با ورود عبیدالله بن زیاد از شام به عراق، به طرف کربلا آمدند، و به قبر حسین بن علی رسیدند و بسیار گریستند و با یارانش همگی از خدا آمرزش خواستند و عده زیادی به آنها ملحق شدند. سپس از فرات عبور کرده و بعد از رسیدن به منطقه «عین الورده»، لشکر شام مقابل آنها قرار گرفته و نبرد سختی کردند. در آغاز جنگ، پیروزی با توابین بود ولی چون دائما به لشکر شام، اضافه شد، کم کم محاصره شدند و او و یارانش کشته شدند. سلیمان بن صرد خزاعی در این جنگ توسط «حصین بن نمیر» در سن ۹۳ سالگی کشته شد و آنها نتوانستند حکومت اسلامی را تشکیل دهند.
عمل ایران در انقلاب اسلامی پس از ۱۱۷۰ سال همین بوده است که ابتدا حکومت اسلامی تشکیل دهد و سپس از امام زمان ( عج ) بخواهد که بر آن ها حکومت کند.
آیا با به وقوع پیوستن انقلاب اسلامی ایران ، جمهوری ایران ، اسلامی شد. جواب منفی است. هدف از این نامگذاری این بود که جمهوری ایران به سمت اسلام برود و قوانین اسلام را در حکومت خود اجرا و پیاده سازی بکند تا الگویی از اسلام برای جهان باشد.
پس از ۱۱۷۰ سال اقوام ایرانی فهمیدند که نمیتوانند برای همیشه نظام پادشاهی را تحمل کنند. ما آزاد بودیم که انتخاب کنیم و اسلام را انتخاب کردیم.
آزمون جهاد : ۸ سال جهاد
آزمون حکمیت در زمان امام خمینی : آزاد سازی خرمشهر با ۶۰۰۰ شهید و ۲۴۰۰۰ مجروع و بسیاری از دستورات دیگر
آزمون افراد مستجاب الدعوه : اگر شخصی با رهبر مخالفت کرد و مردم را به دور خود جمع کرد نباید به آن سو رفت که در فتنه ۸۸ مشاهده کردیم که برخی افراد به سمت کسانی رفتند که به خواست رهبری مبنی بر آرامش پس از انتخابات عمل نکردند و آشوب به پا کردند . همچنین بسیاری از شبکه های ضد ایرانی ( که در اصل ضد اسلامی هستند ) به دعوت مردم و ایجاد آشوب می پردازند. وظیفه مردم در این آزمون این است که حول ولی خود جمع شوند.
آزمون حکمیت : به فرمان رهبر و “ولی” جامعه باید عمل کرد و طریقه برخورد با کسانی که به آن عمل نمی کنند در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران پیش بینی شده است. (توضیحات بیشتر : فاجعه ی بزرگ ۱ : عمل نکردن به فرمان ولی )